De Mekong Delta

Gisteren zijn we om 7u vertrokken met de bus naar de haven op Phu Quoc. Van daar uit hebben we de ferry genomen naar Rach Gia , om vervolgens met de bus naar onze volgende bestemming de Mekong Delta te rijden.
Dit was alweer een avontuur op zich, eerst met 9 man en bagage in een minibusje gepropt waarna de chauffeur als een gek naar de haven reed.  Daar gaf hij iedereen een ferry ticket die we voordien geboekt hadden, maar zowat iedereen had verkeerde namen op zijn ticket, dus ook verkeerde zitplaatsen op de ferry.  Uiteindelijk is ook dit weer goedgekomen door onderling allemaal te gaan wisselen.
De boot moest 130km afleggen en dat deed hij tegen een stevige 50km/uur, dus 2u40min later stonden we alweer op de kade van het vaste land waar we terug als een kudde dieren in minibusjes gestouwd werden om ons naar het busstation te brengen.
Na nog een heftige busrit van 3u en een taxirit door de nauwe wegjes in de Mekong Delta kwamen we aan in onze "homestay" in "the middle of nowhere".  De hutten waarin we moesten slapen waren heeeeel basic, met musquietennetten en zonder airco... en liet het juist vandaag zo broeierig heet zijn!! 

Vandaag zijn we om 4u vertrokken met het bootje van de homestay om de drijvende markten op de Mekong te gaan verkennen.  We voeren in het donker door een doolhof van kilometerslange kanaaltjes tot we na een goed uur op een grotere Cai Rai stroom uitkwamen waar we de vroegste van de twee markten aandeden. Die begon om 5u tot ten laatste 8u.  Deze markten zijn echte groothandelsmarkten, waar alleen grote hoeveelheden verhandeld werden van groenten en fruit.  Hier vind je geen toeristische soeveniersbootjes, enkel de echte handel op het water die wel aan het verminderen is door de aanleg van steeds meer autowegen.  Aan de grote van de boten kan je zien of het groothandelaars, kleinhandelaars of gewone verkopers zijn, die met hun kleinere bootjes door de nauwe kanaaltjes kunnen om hun waar aan de bewoners daar te verkopen.
De tweede markt is een permanente, met nog grotere schepen waar de handelaars soms de hele week blijven liggen tot hun koopwaar helemaal verkocht is.  Ze wonen en leven dus ook op die schepen in heel minimalistische omstandigheden.  Zich wassen betekent in de rivier springen, waar de buurman misschien net een toiletbezoek aan het doen is en  eten wordt besteld bij de talloze "resto bootjes" die voorbij varen.
Nadien hebben we nog een cacao farm bezocht.  De eigenaar had hier in de jaren 70 één hectare cacaoplanten gezet die hij  volledig alleen tot cacaopoeder verwerkt.  We konden het hele proces zien en proeven van de zuivere cacao.

De man vertelde ons dat er zelfs een belgische chocolatier uit Mechelen bij hem zijn cacao bestelde.  Slim gezien, want die kost hier echt een fractie van de normale marktprijs.  Na nog een glaasje cacaocider, die heel lekker was, zijn we terug richting onze homestay gevaren waar we in de namiddag nog een leuke fietstocht langs de talloze kanaaltjes en bruggetjes hebben gemaakt.
Morgen vertrekken we via een tocht door een ander deel van de Mekong Delta naar onze eindbestemming, om daar zondagavond onze vlucht terug te nemen naar huis, naar onze familie, kinderen en kleinkindjes, die we nu toch wel echt beginnen missen.